İçeriğe atla

yılgın

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

yılgın (karşılaştırma daha yılgın, üstünlük en yılgın)

  1. yılmış, korkmuş olan
  2. bıkmış, usanmış
  3. morali bozulmuş, çökmüş

Örnekler

[düzenle]
  1. "Yılgın gözlerle bunlara baktı ve köşedeki tütüncüyü soracak oldu."- M. Ş. Esendal.
  2. "Böyle manen bozgun, yılgın ve bedenen bitkin bir hâlde köye varıyoruz."- Y. K. Karaosmanoğlu.

Sözcük birliktelikleri

[düzenle]
yılgın yılgın