uyuşuk
Türkçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
uyuşuk (karşılaştırma daha uyuşuk, üstünlük en uyuşuk)
- [1] duymaz ve hareket edemez duruma gelmiş, uyuşmuş
- Terli, sıcak, uyuşuk vücudu, yatağın çukuruna yapışmış, kımıldayamıyor bile. - P. Safa
- [2] gevşek, tembel, sünepe, uyuntu
Köken[değiştir]
- [1] Türkçe
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "uyuşuk" maddesi