utangaç
Türkçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
utangaç (karşılaştırma daha utangaç, üstünlük en utangaç)
- bir topluluk içinde gereken güven ve cesareti kendinde bulamayan, rahat konuşamayan ve rahat davranamayan, sıkılgan, mahcup
- Bunlar çoğunlukla çekingen, utangaç olurlardı. - Ayla Kutlu
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "utangaç" maddesi