urba

Türkçe

Söyleniş

• [u'rba]

Köken

İtalyanca

Ad

urba (belirtme hâli urbayı, çoğulu urbalar)

1. (halk ağzı, giyim) giysi

   Hemen belli olsun diye beyaz urbalar giyindi. - N. Araz

Çekimleme

urba adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	urba	urbalar
belirtme	urbayı	urbaları
yönelme	urbaya	urbalara
bulunma	urbada	urbalarda
ayrılma	urbadan	urbalardan
tamlayan	urbanın	urbaların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	urbam	urbalarım
2. tekil (senin)	urban	urbaların
3. tekil (onun)	urbası	urbaları
1. çoğul (bizim)	urbamız	urbalarımız
2. çoğul (sizin)	urbanız	urbalarınız
3. çoğul (onların)	urbası urbaları

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "urba"

Glosa dili

Ad

1. şehir

Kırım Tatarca

Ad

urba

1. (giyim) giysi

Atasözleri

• Yerini bilmeyen, yılda bir kat urba eskitir