İçeriğe atla

ubbidiente

Vikisözlük sitesinden

İtalyanca

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

ubbidiente ubbidiente e (dişil tekili ubbidiente, eril çoğulu ubbidienti, dişil çoğulu ubbidienti) (obbediente, obediente, ubbidente, ubidiente şeklinde de yazılır)

  1. söz dinler, itaatkâr, (') muti
  2. uysal, yumuşak başlı

Örnekler

[düzenle]
  1. figli ubbidienti → söz dinleyen çocuklar (evlatlar)
  2. servo ubbidiente → itaatkâr uşak
  3. sudditi ubbidienti al sovrano → hükümdara itaatkâr uyruklar
  4. un cane ubbidiente al suo padrone → sahibinin sözünü dinleyen köpek, sahibine itaat eden köpek
  5. una bimba ubbidiente → uysal bir kız çocuğu

Ortaç

[düzenle]

ubbidiente

  1. ubbidire fiilinin durum ortacı