irem

Ayrıca bakınız: İrem, iRem, írem

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi ارم‎, o da Arapça إرَم‎ (ʾiram).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /i.ˈɾem/
• Heceleme: i‧rem

Ad

irem (belirtme hâli iremi, çoğulu iremler)

1. cennet bağı

Çekimleme

irem adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		irem	iremler
belirtme		iremi	iremleri
yönelme		ireme	iremlere
bulunma		iremde	iremlerde
ayrılma		iremden	iremlerden
tamlayan		iremin	iremlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	iremim	iremlerim
	belirtme	iremimi	iremlerimi
	yönelme	iremime	iremlerime
	bulunma	iremimde	iremlerimde
	ayrılma	iremimden	iremlerimden
	tamlayan	iremimin	iremlerimin
2. tekil	yalın	iremin	iremlerin
	belirtme	iremini	iremlerini
	yönelme	iremine	iremlerine
	bulunma	ireminde	iremlerinde
	ayrılma	ireminden	iremlerinden
	tamlayan	ireminin	iremlerinin
3. tekil	yalın	iremi	iremleri
	belirtme	iremiyi	iremlerini
	yönelme	iremiye	iremlerine
	bulunma	iremide	iremlerinde
	ayrılma	iremiden	iremlerinden
	tamlayan	ireminin	iremlerinin
1. çoğul	yalın	iremimiz	iremlerimiz
	belirtme	iremimizi	iremlerimizi
	yönelme	iremimize	iremlerimize
	bulunma	iremimizde	iremlerimizde
	ayrılma	iremimizden	iremlerimizden
	tamlayan	iremimizin	iremlerimizin
2. çoğul	yalın	ireminiz	iremleriniz
	belirtme	ireminizi	iremlerinizi
	yönelme	ireminize	iremlerinize
	bulunma	ireminizde	iremlerinizde
	ayrılma	ireminizden	iremlerinizden
	tamlayan	ireminizin	iremlerinizin
3. çoğul	yalın	iremi iremleri
	belirtme	iremiyi iremlerini
	yönelme	iremiye iremlerine
	bulunma	iremide iremlerinde
	ayrılma	iremiden iremlerinden
	tamlayan	ireminin iremlerinin