topla

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /top.ˈla/
• (top ile): IPA^(anahtar): /ˈtop.la/
• Heceleme: top‧la

Köken 1

top + -la

Ad

topla

1. top ile

Ad

topla (belirtme hâli toplayı, çoğulu toplalar) topla -sı

1. üç parmaklı dirgen

Çekimleme

topla adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		topla	toplalar
belirtme		toplayı	toplaları
yönelme		toplaya	toplalara
bulunma		toplada	toplalarda
ayrılma		topladan	toplalardan
tamlayan		toplanın	toplaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	toplam	toplalarım
	belirtme	toplamı	toplalarımı
	yönelme	toplama	toplalarıma
	bulunma	toplamda	toplalarımda
	ayrılma	toplamdan	toplalarımdan
	tamlayan	toplamın	toplalarımın
2. tekil	yalın	toplan	toplaların
	belirtme	toplanı	toplalarını
	yönelme	toplana	toplalarına
	bulunma	toplanda	toplalarında
	ayrılma	toplandan	toplalarından
	tamlayan	toplanın	toplalarının
3. tekil	yalın	toplası	toplaları
	belirtme	toplasını	toplalarını
	yönelme	toplasına	toplalarına
	bulunma	toplasında	toplalarında
	ayrılma	toplasından	toplalarından
	tamlayan	toplasının	toplalarının
1. çoğul	yalın	toplamız	toplalarımız
	belirtme	toplamızı	toplalarımızı
	yönelme	toplamıza	toplalarımıza
	bulunma	toplamızda	toplalarımızda
	ayrılma	toplamızdan	toplalarımızdan
	tamlayan	toplamızın	toplalarımızın
2. çoğul	yalın	toplanız	toplalarınız
	belirtme	toplanızı	toplalarınızı
	yönelme	toplanıza	toplalarınıza
	bulunma	toplanızda	toplalarınızda
	ayrılma	toplanızdan	toplalarınızdan
	tamlayan	toplanızın	toplalarınızın
3. çoğul	yalın	toplası	toplaları
	belirtme	toplasını	toplalarını
	yönelme	toplasına	toplalarına
	bulunma	toplasında	toplalarında
	ayrılma	toplasından	toplalarından
	tamlayan	toplasının	toplalarının

Üst kavramlar

• dirgen

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "topla" maddesi

Eylem

topla

1. toplamak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

Zıt anlamlılar

• toplama