tanım

Türkçe

Söyleniş

• IPA: /taˈnɯm/, çoğulu IPA: /tanɯmˈlaɾ/
• Heceleme: ta·nım

Köken 1

Ad

tanım (belirtme hâli tanımı, çoğulu tanımlar)

1. bir kavramın niteliklerini eksiksiz olarak belirtme veya açıklama, tarif

   Ama bir yığın kadına uyabilirdi bu tanım. - Y. Atılgan

Çekimleme

tanım adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	tanım	tanımlar
belirtme	tanımı	tanımları
yönelme	tanıma	tanımlara
bulunma	tanımda	tanımlarda
ayrılma	tanımdan	tanımlardan
tamlayan	tanımın	tanımların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	tanımım	tanımlarım
2. tekil (senin)	tanımın	tanımların
3. tekil (onun)	tanımı	tanımları
1. çoğul (bizim)	tanımımız	tanımlarımız
2. çoğul (sizin)	tanımınız	tanımlarınız
3. çoğul (onların)	tanımı tanımları

Deyimler

tanım edatı, tanım kümesi

Çeviriler

• Almanca: Definition (de) d
• Arapça: تعريف‏‎ (ar) e [taʕri:f]
• Çekçe: popis (cs) e
• Çince: 清晰 (zh), 释义 (zh)
• Danca: definition (da)
• Fince: määritelmä (fi)
• Fransızca: définition (fr)

• İngilizce: definition (en)
• İspanyolca: definición (es)
• İsveççe: definition (sv)
• İtalyanca: definizione (it)
• Norveççe: definisjon (no) e
• Rusça: определение (ru) (opredeleniye)

Köken 2

tanı + -m

Ad

1. tan adının birinci tekil şahıs hâli.
2. tanı adının birinci tekil şahıs hâli.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "tanım"