tamamlayıcı
Türkçe
[düzenle]Ön ad
[düzenle]tamamlayıcı (karşılaştırma daha tamamlayıcı, üstünlük en tamamlayıcı)
- [1] Tamam durumuna getiren, tamamlayan
Köken
[düzenle]- [1] Türkçe
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "tamamlayıcı" maddesi
tamamlayıcı (karşılaştırma daha tamamlayıcı, üstünlük en tamamlayıcı)