tümce

Türkçe

Köken

tüm + -ce

Ad

tümce (belirtme hâli tümceyi, çoğulu tümceler)

1. (dil bilimi) cümle
   • Her şey bütün bağlantılarıyla anlaşılmadan o tek tümceyi çevirtmek istemiyordu. - A. Ağaoğlu

Deyimler

ara tümce, basit tümce, birleşik tümce, devrik tümce, girişik tümce, iç tümce, kurallı tümce, olumlu tümce, olumsuz tümce, sıralı tümce, soru tümcesi, temel tümce, tümce bilgisi, yalın tümce, yan tümce

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "tümce"