rancor

İngilizce

~ (belirtme hâli ~y, çoğulu ~)

Farklı yazılışlar

• rancour (Commonwealth)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ˈɹæŋ.kɚ
• Kafiyeler: -æŋkə(ɹ)
• Eş seslisi: ranker

Köken

Eski Fransızca 13. asırda Eski Fransızca rancor’dan, o da Latince rancor (“acılık, ekşime, garez, hınç”)’dan, o da ranceō (“çürümüş, kokmuş”)'tan gelir. rancid ile soydaştır.

Ad

rancor (çoğulu rancors)

1. garez, hınç, hiddet, kin, öfke

   I could almost see the rancor in his eyes when he challenged me to a fight. - Beni bir kavgaya sokmaya çalışırken gözlerinde âdetâ o öfkeyi görebiliyordum.

Türetilmiş kavramlar

• rancorous
• rancorously

İlgili sözcükler

• rancid

Kaynakça

• Şablon:R:Online Etymology Dictionary
• Şablon:R:Webster 1913

Anagramlar

• Carron, Cranor