öfke
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi اوفكه (öfke) sözcüğünden devralındı.
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
öfke (belirtme hâli öfkeyi, çoğulu öfkeler) öfke -si
- engelleme, incinme veya gözdağı karşısında gösterilen saldırganlık tepkisi, hışım, hiddet, kızgınlık
- Fahri'nin gözlerinde karanlık bir ifade var, umutsuzluk, öfke karışımı bir şey. — A. Ümit
Çekimleme[değiştir]
öfke adının çekimi
Atasözleri[değiştir]
Deyimler[değiştir]
Kelime birliktelikleri[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
öfke
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "öfke" maddesi
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
Eski Türkçe[değiştir]
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.
Ad[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.