nifak

Türkçe

Köken

Arapça نِفَاقٌ‎ (nifāḳun)

Söyleniş

• Heceleme: ni‧fak

Ad

nifak (belirtme hâli nifağı, çoğulu nifaklar)

1. anlaşmazlık, ara bozuculuk, geçimsizlik

   Nifak unsurları her ikisinin iyi niyetlerinden yavaş yavaş, sinsi sinsi kendi çıkarlarına yararlanmasını bilecekti. - Y. K. Karaosmanoğlu

Sözcük birliktelikleri

• (bir yere, bir şeye) nifak sokma, nifak tohumu

Türetilmiş kavramlar

• nifakça, nifakçı, nifakçık, nifakken, nifakla, nifaklı, nifaksa, nifaksı, nifaksız

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Zwietracht (de) d, Zwist (de) e
• İngilizce: faction (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "nifak" maddesi

Anagramlar

• infak