mütedeyyin

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi متدين‎, o da Arapça مُتَدَيِّن‎ (mütedeyyin).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /my.te.dej.ˈjin/
• Heceleme: te‧dey‧yin

Ön ad

mütedeyyin (karşılaştırma daha mütedeyyin, üstünlük en mütedeyyin)

1. (din) dindar

Türetilmiş kavramlar

• mütedeyyinlik

Çeviriler

mütedeyyin

• Arapça: مُتَدَيِّن‎ (ar) e (mütedeyyin)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: متدين‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "mütedeyyin" maddesi