müntehir
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Arapça مُنْتَحِرٌ (muntaħir(un))
Ad
[değiştir]müntehir (belirtme hâli müntehiri, çoğulu müntehirler)
- [1] (hukuk) İntihar eden, kendini öldüren, canına kıyan kimse.
Söyleniş
[değiştir]- Heceleme: mün‧te‧hir
Ad
[değiştir]- [1] (hukuk) İntihar eden, kendini öldüren, canına kıyan.
Söyleniş
[değiştir]- Heceleme: mün‧te‧hir