muş

Ayrıca bakınız: Muş, mûş, mus, mûs, mús, mūs

Çağatayca

Ad

[1] Korşunlu fişenk

[2] fare, sıçan.

Türkçe

Ad

muş (belirtme hâli muşu, çoğulu muşlar)

[1] (denizcilik) Altı düz, küçük gezinti vapuru

Örnekler

[1] "Ertuğrul yatına bir muş yaklaştı. O muştan redingotlu asker üniformalı birçok paşalar çıktılar."- Y. K. Beyatlı.

Köken

[1] Fransızca mouche (fr)

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.