merdud
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi مردود, Arapça مَرْدُود (mardūd).
Söyleniş
[değiştir]Ön ad
[değiştir]merdud (karşılaştırma daha merdud, üstünlük en merdud)
- geri döndürülmüş, kabul edilmemiş, reddolunmuş
- kovulmuş
- Namaz kılmayan hâindir, hâinin hükmü merduddur.
- (İslâm) Râvîsinin doğruluğu kabul edilmeyen ve kendisiyle amel etmek gerekmeyen hadis
- Hadisin senedinde râvî terk edilmiş veya hakkında töhmet varsa o hadis merduddur ve onunla istidlal yapılmaz.
Zıt anlamlılar
[değiştir]- (İslâm): makbul
Kelime birliktelikleri
[değiştir]- (İslâm): merdud hadis
Çeviriler
[değiştir]merdud
|