münavebe
Türkçe
[değiştir]Söyleniş
[değiştir]- Heceleme: mü‧na‧ve‧be
Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi مناوبه, o da Arapça مُنَاوَبَة (münāvebe) kelimesinden gelmektedir.
Ad
[değiştir]münavebe (belirtme hâli münavebeyi, çoğulu münavebeler)
münavebe hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
Türetilmiş kavramlar
[değiştir]- münavebece, münavebeci, münavebecik, münavebeli, münavebesiz, münavebeyken, münavebeyye, münavebeyse
Çeviriler
[değiştir]çeviriler
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "münavebe" maddesi