kebair

Türkçe

Köken

• Osmanlı Türkçesi كبائر‎, o da Arapça كَبَائِر‎ (kebāʾir).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /cebaːˈiɾ/
• Heceleme: ke‧ba‧ir

Ad

kebair (belirtme hâli kebairi, çoğulu kebairler)

1. (İslâm) büyük günah

Çekimleme

kebair adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kebair	kebairler
belirtme		kebairi	kebairleri
yönelme		kebaire	kebairlere
bulunma		kebairde	kebairlerde
ayrılma		kebairden	kebairlerden
tamlayan		kebairin	kebairlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kebairim	kebairlerim
	belirtme	kebairimi	kebairlerimi
	yönelme	kebairime	kebairlerime
	bulunma	kebairimde	kebairlerimde
	ayrılma	kebairimden	kebairlerimden
	tamlayan	kebairimin	kebairlerimin
2. tekil	yalın	kebairin	kebairlerin
	belirtme	kebairini	kebairlerini
	yönelme	kebairine	kebairlerine
	bulunma	kebairinde	kebairlerinde
	ayrılma	kebairinden	kebairlerinden
	tamlayan	kebairinin	kebairlerinin
3. tekil	yalın	kebairi	kebairleri
	belirtme	kebairiyi	kebairlerini
	yönelme	kebairiye	kebairlerine
	bulunma	kebairide	kebairlerinde
	ayrılma	kebairiden	kebairlerinden
	tamlayan	kebairinin	kebairlerinin
1. çoğul	yalın	kebairimiz	kebairlerimiz
	belirtme	kebairimizi	kebairlerimizi
	yönelme	kebairimize	kebairlerimize
	bulunma	kebairimizde	kebairlerimizde
	ayrılma	kebairimizden	kebairlerimizden
	tamlayan	kebairimizin	kebairlerimizin
2. çoğul	yalın	kebairiniz	kebairleriniz
	belirtme	kebairinizi	kebairlerinizi
	yönelme	kebairinize	kebairlerinize
	bulunma	kebairinizde	kebairlerinizde
	ayrılma	kebairinizden	kebairlerinizden
	tamlayan	kebairinizin	kebairlerinizin
3. çoğul	yalın	kebairi kebairleri
	belirtme	kebairiyi kebairlerini
	yönelme	kebairiye kebairlerine
	bulunma	kebairide kebairlerinde
	ayrılma	kebairiden kebairlerinden
	tamlayan	kebairinin kebairlerinin

Zıt anlamlılar

• sagîre

Üst kavramlar

• günah

Türetilmiş kavramlar

• kebairce, kebairci, kebairken, kebairle, kebairli, kebairse, kebairsiz

Çeviriler

kebâir

• Arapça: كَبَائِر‎ (ar) e (kebāʾir)
• Osmanlı Türkçesi: كبائر‎ (ota)