kül bağlamak
Türkçe
[düzenle]Eylem
[düzenle]kül bağlamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kül bağlar)
- (ateş için) sönmek
- gücünü, etkisini yitirmek
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "kül bağlamak" maddesi
kül bağlamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kül bağlar)