imtizaç
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
imtizaç (belirtme hâli imtizacı, çoğulu imtizaçlar)
- [1] karışabilme
- [2] birbirini tutma, uyum sağlama, uygunluk
- [3] iyi geçinme, uyuşma
- [4] kaynaşma
- Her şeyden evvel kendisinde tefekkürle hissin yüksek bir imtizacı fark ediliyordu. - A. H. Çelebi
Köken[düzenle]
- [1] Arapça
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "imtizaç"