imtizaç

Türkçe

Ad

imtizaç (belirtme hâli imtizacı, çoğulu imtizaçlar)

[1] karışabilme

[2] birbirini tutma, uyum sağlama, uygunluk

[3] iyi geçinme, uyuşma

[4] kaynaşma

Her şeyden evvel kendisinde tefekkürle hissin yüksek bir imtizacı fark ediliyordu. - A. H. Çelebi

Köken

[1] Arapça

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "imtizaç" maddesi