ikil
Türkçe
[düzenle]Ad
[düzenle]ikil (belirtme hâli ikili, çoğulu ikiller)
- (dil bilimi) Sözcüklerin belirli eklerle iki kere olduğunu bildiren biçimi
- (bilişim) bit
Heceleme
[düzenle]- Heceleme: i‧kil
Eş anlamlılar
[düzenle]Karşıt anlamlılar
[düzenle]Örnekler
[düzenle]- Sami dillerinden olan Arapçada tekil ve çoğulun yanında ikil de bulunmaktadır.
Köken
[düzenle]iki + -l