ifa

Ayrıca bakınız: IFA

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [ɪːfɑː], (çoğulu) [ɪːfɑːˈɫ̪ɑɾ]
• Heceleme: i‧fa

Köken

Arapça إِيْفَاءٌ‎ (ʾiyfāʾün) sözcüğünden

Ad

ifa (belirtme hâli ifayı, çoğulu ifalar)

1. bir işi yapma, yerine getirme
2. ödeme

Sözcük birliktelikleri

• ifa etme, ifa etmek

Türetilmiş kavramlar

• ifacı, ifacık, ifalı, ifasız, ifayla, ifaysa

Çeviriler

bir işi yapma

• Azerice: ifa (az)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ifa" maddesi

Azerice

Ad

ifa

1. ifa