huruç

Türkçe

Ad

huruç (belirtme hâli hurucu, çoğulu huruçlar)

Söyleniş

huru:cu

[1] (') Çıkma, çıkış.

[2] göç.

[3] kuşatma altındaki kaleden, düşmanın beklemediği bir anda dışarı çıkarak ani bir taarruz yapıp, etkileyici bir darbe vurarak kaleye geri dönme durumu.

Köken

Arapça