havlamak

Türkçe

Eylem

Zaman	Kişi	Çekimli eylem
		Olumlu	Olumsuz
Belirli geçmiş	ben	havladım	havlamadım
	sen	havladın	havlamadın
	o	havladı	havlamadı
	biz	havladık	havlamadık
	siz	havladınız	havlamadınız
	onlar	havladı	havlamadı
		havladılar	havlamadılar
Belirsiz geçmiş	ben	havlamışım	havlamamışım
	sen	havlamışsın	havlamamışsın
	o	havlamış	havlamamış
	biz	havlamışız	havlamamışız
	siz	havlamışsınız	havlamamışsınız
	onlar	havlamış	havlamamış
		havlamışlar	havlamamışlar
Geniş zaman	ben	havlarım	havlamam
	sen	havlarsın	havlamazsın
	o	havlar	havlamaz
	biz	havlarız	havlamayız
	siz	havlarsınız	havlamazsınız
	onlar	havlar	havlamaz
		havlarlar	havlamazlar
Şimdiki zaman	ben	havlıyorum	havlamıyorum
	sen	havlıyorsun	havlamıyorsun
	o	havlıyor	havlamıyor
	biz	havlıyoruz	havlamıyoruz
	siz	havlıyorsunuz	havlamıyorsunuz
	onlar	havlıyor	havlamıyor
		havlıyorlar	havlamıyorlar
Gelecek zaman	ben	havlayacağım	havlamayacağım
	sen	havlayacaksın	havlamayacaksın
	o	havlayacak	havlamayacak
	biz	havlayacağız	havlamayacağız
	siz	havlayacaksınız	havlamayacaksınız
	onlar	havlayacak	havlamayacak
		havlayacaklar	havlamayacaklar

havlamak -r

Anlamlar

[1] (refleks) köpek bağırmak, ürümek

Yine havlayan köpeklerin üstüne kahvelerden solgun kumar ışığı vuruyordu. - A. Kutlu

Köken

[1] (Türkçe) hav (havlama fiilinde çıkan ses yansıması veya onomatope)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "havlamak"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Azerice: hürmək (az) Karaçay Balkarca: hapla (krc), ür (krc) Kırım Tatarca: ürümek (crh) Şorca: ӱӱрерге (cjs) (üürerge)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Almanca: [1] bellen (de) Fince: [1] haukkua (fi) Fransızca: [1] aboyer (fr) İngilizce: [1] bark (en) İskoç İngilizcesi: [1] {{çeviri|sco| İspanyolca: [1] ladrar (es) Modern Yunanca: [1] γαβγίζω (el)