haciz

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

haciz (belirtme hâli hacizi, çoğulu hacizler)

1. (hukuk) bir alacağın ödenmesi için borçlunun parasına, aylığına veya malına icra dairesi tarafından el konulması

   Türkân'ın kocası oturdukları evin eşyalarını hacizden zor kurtarmıştı. - Attilâ İlhan

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: sekvestr (az), girov (az)
• Fince: takavarikko (fi)
• İngilizce: confiscation (en), seizure (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "haciz" maddesi