hacer

Ayrıca bakınız: Hacer

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi حجر‎, Arapça حَجَر‎ (ḥacar).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ha.ˈd͡ʒeɾ/
• Heceleme: ha‧cer

Ad

hacer (belirtme hâli haceri, çoğulu hacerler)

1. (eskimiş) taş

Çekimleme

hacer adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		hacer	hacerler
belirtme		haceri	hacerleri
yönelme		hacere	hacerlere
bulunma		hacerde	hacerlerde
ayrılma		hacerden	hacerlerden
tamlayan		hacerin	hacerlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	hacerim	hacerlerim
	belirtme	hacerimi	hacerlerimi
	yönelme	hacerime	hacerlerime
	bulunma	hacerimde	hacerlerimde
	ayrılma	hacerimden	hacerlerimden
	tamlayan	hacerimin	hacerlerimin
2. tekil	yalın	hacerin	hacerlerin
	belirtme	hacerini	hacerlerini
	yönelme	hacerine	hacerlerine
	bulunma	hacerinde	hacerlerinde
	ayrılma	hacerinden	hacerlerinden
	tamlayan	hacerinin	hacerlerinin
3. tekil	yalın	haceri	hacerleri
	belirtme	haceriyi	hacerlerini
	yönelme	haceriye	hacerlerine
	bulunma	haceride	hacerlerinde
	ayrılma	haceriden	hacerlerinden
	tamlayan	hacerinin	hacerlerinin
1. çoğul	yalın	hacerimiz	hacerlerimiz
	belirtme	hacerimizi	hacerlerimizi
	yönelme	hacerimize	hacerlerimize
	bulunma	hacerimizde	hacerlerimizde
	ayrılma	hacerimizden	hacerlerimizden
	tamlayan	hacerimizin	hacerlerimizin
2. çoğul	yalın	haceriniz	hacerleriniz
	belirtme	hacerinizi	hacerlerinizi
	yönelme	hacerinize	hacerlerinize
	bulunma	hacerinizde	hacerlerinizde
	ayrılma	hacerinizden	hacerlerinizden
	tamlayan	hacerinizin	hacerlerinizin
3. çoğul	yalın	haceri hacerleri
	belirtme	haceriyi hacerlerini
	yönelme	haceriye hacerlerine
	bulunma	haceride hacerlerinde
	ayrılma	haceriden hacerlerinden
	tamlayan	hacerinin hacerlerinin

Alt kavramlar

• Hacer-ü'l Esved

İspanyolca

Eylem

hacer (hacer)

1. etmek