hümayun

Ayrıca bakınız: hümâyûn

Türkçe

Ön ad

hümayun (karşılaştırma daha hümayun, üstünlük en hümayun)

[1] (') Kutlu, mutlu

Açıklamalar

[1] Sözcük kök bakımından 'himaye' sözcüğünden türetilerek kullanılmış olup genelde devletin en üst yöneticisi yani sultan ya da osmanlı'daki adıyla padişah için kullanılmış bir kavramdır.'Himaye eden', koruyan anlamlarına gelmektedir. Genel anlamıyla "kutlu" ya da "seçkinlik" gibi anlamlar kazanmış olsa da bunun en büyük nedeni padişahın himaye etme yönünün ona halk tarafından kutsallık kazandırmasından kaynaklanmaktadır. yani kelime genel anlamıyla halk üzerinde koruma sıfatını taşımakla yükümlü devlet yöneticisi için kullanılmıştır. sözcük Osmanlı yönetiminde yalnızca ama yalnızca padişah ve onunla ilgili işler ve kavramlar için kullanılmıştır.bu da bu kelimenin yalnızca padişaha özgü bir kavram olduğunu göstermektedir.

Köken

[1] Farsça humâyôn

Sözcük birliktelikleri

[1] tasvîr-i hümâyûn, Devleti humayun