gitti

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: git‧ti

Köken 1

Ad

gitti (belirtme hâli gittini, çoğulu gittiler)

1. (tapu) gayri menkûlün kime intikal ettiği

Çekimleme

gitti adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		gitti	gittiler
belirtme		gittini	gittileri
yönelme		gittine	gittilere
bulunma		gittinde	gittilerde
ayrılma		gittinden	gittilerden
tamlayan		gittinin	gittilerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	gittim	gittilerim
	belirtme	gittimi	gittilerimi
	yönelme	gittime	gittilerime
	bulunma	gittimde	gittilerimde
	ayrılma	gittimden	gittilerimden
	tamlayan	gittimin	gittilerimin
2. tekil	yalın	gittin	gittilerin
	belirtme	gittini	gittilerini
	yönelme	gittine	gittilerine
	bulunma	gittinde	gittilerinde
	ayrılma	gittinden	gittilerinden
	tamlayan	gittinin	gittilerinin
3. tekil	yalın	gittisi	gittileri
	belirtme	gittisini	gittilerini
	yönelme	gittisine	gittilerine
	bulunma	gittisinde	gittilerinde
	ayrılma	gittisinden	gittilerinden
	tamlayan	gittisinin	gittilerinin
1. çoğul	yalın	gittimiz	gittilerimiz
	belirtme	gittimizi	gittilerimizi
	yönelme	gittimize	gittilerimize
	bulunma	gittimizde	gittilerimizde
	ayrılma	gittimizden	gittilerimizden
	tamlayan	gittimizin	gittilerimizin
2. çoğul	yalın	gittiniz	gittileriniz
	belirtme	gittinizi	gittilerinizi
	yönelme	gittinize	gittilerinize
	bulunma	gittinizde	gittilerinizde
	ayrılma	gittinizden	gittilerinizden
	tamlayan	gittinizin	gittilerinizin
3. çoğul	yalın	gittisi	gittileri
	belirtme	gittisini	gittilerini
	yönelme	gittisine	gittilerine
	bulunma	gittisinde	gittilerinde
	ayrılma	gittisinden	gittilerinden
	tamlayan	gittisinin	gittilerinin

Karşıt anlamlılar

• geldi

Köken 2

git + -ti

Eylem

gitti

1. gitmek (eylem) sözcüğünün bildirme kipi belirli geçmiş zaman basit üçüncü tekil şahıs olumlu çekimi

Deyimler

• çoğu gitti azı kaldı, yorgan gitti kavga bitti

Karşıt anlamlılar

• geldi, gitmedi