İçeriğe atla

fino

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
İtalyanca

fino (belirtme hâli finoyu, çoğulu finolar)

  1. (köpekgiller) çok tüylü küçük köpek türü
    • Emrah POLAT, 2015 Köpek Adamlar, sayfa 98 , İletişim Yayınları
      "Çakırlar'daki itler burdakilerin yanında fino gibi kalır be Timur!"
  2. dalkavuk, yağcı

İdo dili

[düzenle]

fino

  1. bitiş

Zazaca

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

fino

  1. fiştenı sözcüğünün üçüncü tekil şahıs eril geniş zaman çekimi