feeble

İngilizce

Köken

Orta İngilizce Orta İngilizce feble, o da Anglo-Normanca feble (“güçsüz, zayıf”) (Fransızca faible’ya benzer), o da Latince flēbilis (“gözü yaşlı, üzüntülü, yaslı”).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ˈfiːbəl

• dinle (ABD)

  (dosya)

• Kafiyeler: -iːbəl

Ön ad

       feeble (karşılaştırma more feeble, üstünlük most feeble)

1. bitap, dermansız, hâlsiz, güçsüz
2. dayanıksız, mukavemetsiz, zayıf

Eş anlamlılar

• (bitap): debilitated, infirm, weak
• (dayanıksız): faint

Türetilmiş kavramlar

• enfeeble,

feeble-minded, feebleness, feebly