fani

Ayrıca bakınız: fâni

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): fa:ni:
• Heceleme: fa‧ni

Köken

Arapça فَانٍي‎ (fāniny)

Ad

fani (belirtme hâli fanini, çoğulu faniler)

1. (eskimiş) ölümlü, gelip geçici, sonlu, sonu gelen ve yok olan

Çekimleme

fani adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		fani	faniler
belirtme		fanini	fanileri
yönelme		fanine	fanilere
bulunma		faninde	fanilerde
ayrılma		faninden	fanilerden
tamlayan		faninin	fanilerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	fanim	fanilerim
	belirtme	fanimi	fanilerimi
	yönelme	fanime	fanilerime
	bulunma	fanimde	fanilerimde
	ayrılma	fanimden	fanilerimden
	tamlayan	fanimin	fanilerimin
2. tekil	yalın	fanin	fanilerin
	belirtme	fanini	fanilerini
	yönelme	fanine	fanilerine
	bulunma	faninde	fanilerinde
	ayrılma	faninden	fanilerinden
	tamlayan	faninin	fanilerinin
3. tekil	yalın	fanisi	fanileri
	belirtme	fanisini	fanilerini
	yönelme	fanisine	fanilerine
	bulunma	fanisinde	fanilerinde
	ayrılma	fanisinden	fanilerinden
	tamlayan	fanisinin	fanilerinin
1. çoğul	yalın	fanimiz	fanilerimiz
	belirtme	fanimizi	fanilerimizi
	yönelme	fanimize	fanilerimize
	bulunma	fanimizde	fanilerimizde
	ayrılma	fanimizden	fanilerimizden
	tamlayan	fanimizin	fanilerimizin
2. çoğul	yalın	faniniz	fanileriniz
	belirtme	faninizi	fanilerinizi
	yönelme	faninize	fanilerinize
	bulunma	faninizde	fanilerinizde
	ayrılma	faninizden	fanilerinizden
	tamlayan	faninizin	fanilerinizin
3. çoğul	yalın	fanisi fanileri
	belirtme	fanisini fanilerini
	yönelme	fanisine fanilerine
	bulunma	fanisinde fanilerinde
	ayrılma	fanisinden fanilerinden
	tamlayan	fanisinin fanilerinin

Sözcük birliktelikleri

• fani dünya
• pîr-i fani

Azerice

Söyleniş

• Heceleme: fa‧ni

Köken

Arapça فَانٍي‎ (fāniny)

Ön ad

fani

1. ölümlü