elemek

Türkçe

Eylem

elemek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi eler)

[1] elek yardımıyla ayıklamak veya incesini kabasından ayırmak, elekten geçirmek

İşte deniz suyunun tuzunu eleyip çölü sulayıp kazanılan meralar.

[2] (mecaz) gözden geçirmek, ayıklamak, iyisini kötüsünden ayırmak

[3] sınav veya yarışma yoluyla en iyileri seçmek

[4] ipliği elemgeden geçirip yumak yapmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "elemek"

Türk lehçeleri

• Azerice: ələmək (az)
• Eski Türkçe: elgemek (tr)

• Tatarca: iläw (tt)
• Türkmence: elemek (tk)

Çeviriler

• Fince: suodattaa (fi)

Türkmence

Eylem

elemek

[1] elemek

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.