elçin

Ayrıca bakınız: Elçin

Türkçe

Köken

elçi + -n

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /eɫ.ˈt͡ʃin/
• Heceleme: el‧çin

Ad

elçin

1. elçi (ad) sözcüğünün ikinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Çağatayca

Ad

1. bir nevi şahin gibi şikyar kuşu
2. dağ eteyi
3. endaze.
4. Tavaif-i etrakdan bir kabile ismi

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.