efkârlanma

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: ef‧kâr‧lan‧ma

Ad

efkârlanma (belirtme hâli efkârlanmayı, çoğulu efkârlanmalar)

1. kaygılanma, tasalanma, üzülme; efkârlanmak işi

Karşıt anlamlılar

• efkârlanmama

Türetilmiş kavramlar

• efkârlanmak, efkârlanmalı, efkârlanmasız, efkârlanmayken, efkârlanmayla, efkârlanmaysa

Eylem

efkârlanma

1. efkârlanmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Karşıt anlamlılar

• efkârlan