eşgek

Eski Türkçe

Köken

Ana Türkçe *elçgek ("eşek, merkep") biçiminden evrilmiştir. Karşılığı Ana Moğolca *eljigen, Ana Tungusça *eyiken

Tellafuz

• IPA^(anahtar): /eʃˈɡæk/

Ad

1. (atgiller) eşek, merkep

   • Eşgekime bintim

   "Eşeğime bindim"