eşbütünleşim

Türkçe

Ad

eşbütünleşim (belirtme hâli eşbütünleşimi, çoğulu eşbütünleşimler)

[1] (istatistik) Ayrı ayrı birim köklere sahip iki değişkenin herhangi bir bileşiminin birim kökünün olmaması durumu

Eş anlamlılar

[1] kointegrasyon