cevvâl

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi جوال‎, o da Arapça جَوَّالْ‎ (cevvāl).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /d͡ʒev.ˈvaɫ/
• Heceleme: cev‧vâl

Ön ad

cevvâl (karşılaştırma daha cevvâl, üstünlük en cevvâl)

1. canlı
2. cıvıl cıvıl
3. devingen
4. hareketli
5. işlek

Türetilmiş kavramlar

• cevvâliyet