caba

Ayrıca bakınız: çaba, Çaba

Türkçe

Ad

caba (belirtme hâli cabayı, çoğulu cabalar)

1. Bir şey ödemeden, para vermeden alınan şey; bedava
   • Osman Cemal KAYGILI, 2007 İstanbul'da Semai Kahveleri ve Meydan Şairleri, sayfa 53 , Merkez Kitapçılık

     "—Evlat! dedi, bu mani de benden sana caba olsun:"

2. Fazla olarak, üstelik

Köken

1. Arapça cabā’ (bir tür vergi)

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "caba" maddesi Nişanyan Sözlük'te: caba maddesi

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Çağatayca

Ad

1. Bahş, müft, bedava

Ayrıca bakınız: çaba, Çaba