cümleten
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi, o da Arapçadan (cümle + -ten).
Söyleniş
[değiştir]Belirteç
[değiştir]cümleten
- hep birden
- Cümleten hoşgeldiniz!
- Söyleneni duymazdan gelip, kolyeyi Mehtap'ın eline tutuşturup döndüm ustayı selâmladım başımla ve sonra öbürlerini cümleten. — Emine Işınsu
Kaynaklar
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "cümleten" maddesi