bilgili

Ayrıca bakınız: agâh

Türkçe

Belirteç

bilgili

[1] bilgiye dayalı bir biçimde

Her konuda rahat, bilgili konuşurdu kalemi. - Y. Z. Ortaç

Köken

[1] Türkçe bilgi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bilgili"

Çeviriler

• Fince: oppineesti (fi)

Ön ad

bilgili (karşılaştırma daha bilgili, üstünlük en bilgili)

[1] bilgi sahibi olan, malumatlı, malumattar, malumat sahibi, haberli

Ama iyiler, bilgililer, yetenekliler nerede idi? - T. Buğra

Türk lehçeleri

• Eski Türkçe: biliglig (tr)

• Tatarca: beldekle (tt)

Çeviriler

• Fince: oppinut (fi), tietävä (fi)
• İngilizce: learned (en)