bilen

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

[değiştir]

bilen (belirtme hâli bileni, çoğulu bilenler)

  1. Bir şeyi bilme durumunda olan

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): /biˈlen/, çoğulu IPA(anahtar): /bilenˈleɾ/

Heceleme[değiştir]

Heceleme: bi‧len

Karşıt anlamlılar[değiştir]

  1. bilmeyen

Çeviriler[değiştir]

Örnekler[değiştir]

  1. „Yoksa o, gece saatlerinde secde ederek ve ayakta durarak ibadet eden, ahiretten sakınan ve Rabbinin rahmetini uman gibi midir? De ki: 'Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Doğrusu ancak akıl sahipleri öğüt alırlar.'“[1]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

  1. bilenle, bilenli, bilense, bilensiz

Kaynakça[değiştir]

  1. Ahmet Varol. "Kur'ân-ı Kerim » ZUMER » 39/ZUMER-9" (Türkçe). 2014-10-13 tarihinde erişilmiştir.

Eylem[değiştir]

bilen

  1. bilenmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): /biˈlen/

Heceleme[değiştir]

Heceleme: bi‧len

Karşıt anlamlılar[değiştir]

  1. bilenme

İsveççe[değiştir]

[değiştir]

bilen

  1. bil'in belirli hâli

Türkmence[değiştir]

İlgeç[değiştir]

bilen

  1. ile