banka

Türkçe

Köken

İtalyanca banca

Söyleniş

• Heceleme: ban·ka

Ad

banka (belirtme hâli bankayı, çoğulu bankalar)

banka -sı

1. (bankacılık, finans) Faizle para alıp veren, kredi, iskonto, kambiyo işlemleri yapan, kasalarında para, değerli belge, eşya saklayan ve ticaret, sanayi, ekonomi alanlarında çeşitli etkinliklerde bulunan kuruluş
2. (bankacılık) Bankacılık işleminin yapıldığı yer

Çeviriler

• Almanca: Bank (de) d
• Azerice: bank (az)
• Bulgarca: банка (bg) (banka)
• Çekçe: banka (cs) d
• Fince: pankki (fi)
• Fransızca: banque (fr) d
• Hırvatça: banka (hr) d
• Hollandaca: bank (nl)
• İngilizce: bank (en)
• İspanyolca: banco (es) e
• İsveççe: bank (sv)

• İtalyanca: banca (it) d
• Lehçe: bank (pl) e
• Macarca: bank (hu)
• Portekizce: banco (pt) e
• Rumence: bancă (ro) d
• Rusça: банк (ru) (bank)
• Sırpça: banka (sr), банка (sr) d
• Slovakça: banka (sk) d
• Slovence: banka (sl) d

Alt kavramlar

• merkez bankası

Türetilmiş kavramlar

• bankaca, bankacı, bankacık, bankalı, bankasız, bankayken, bankayla, bankaysa

Sözcük birliktelikleri

• (bankacılık, finans): banka hesabı, banka işlemi, banka kartı, banka kredisi, banka memuru,

Ayrıca bakınız

• Vikipedi'de banka

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "banka"

Azerice

Ad

banka

1. (mutfak eşyaları, kaplar) kavanoz

Tatarca

Ad

banka

1. (mutfak eşyaları, kaplar) kavanoz