aralı

Türkçe

Köken

Türkçe ara + isimden isim yapma eki lı

Ön ad

aralı (karşılaştırma daha aralı, üstünlük en aralı)

1. aralıklı, fasılalı
2. Biraz açık, yarı kapalı, yarı örtülü.
3. Seyrek.

Belirteç

1. Birbirinden bir kadar uzak, arada bir kadar mesafe koyarak.

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: aralı (az)
• Rusça: прерывистый (ru) (prerıvistıy)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "aralı" maddesi