anlayışlı

Türkçe

Ön ad

[1] anlayışı olan, ferasetli, izanlı, zeki

[2] hoşgörülü

Bu evin içinde hatta belki bu dünyada en anlayışlı dost sizsiniz benim için. - P. Safa

Köken

[1] Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "anlayışlı"

Türk lehçeleri

• Eski Türkçe: asurtguk (tr)

Belirteç

[1] hoşgörülü bir biçimde

Kocasına bir şeyler demek, anlayışlı, şefkatli davranmak istiyor. - A. İlhan