akide
Türkçe[değiştir]
[a·ki:·de]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
akide (belirtme hâli akideyi, çoğulu akideler) -si
- (din) bir şeye inanarak bağlanış, inanç, iman, itikat
- Ahmet Bey, dedi, kim olduğunuzu, akidenizi, kasabada, köylerde ne gibi faaliyet gösterdiğinizi biliyorum. - Nazım Hikmet
- şekerin kaynatılarak katılaşması yolu ile yapılan, renkli ve kokulu, ağızda güç eriyen şeker, akide şekeri
- Ağızları ve elleri yaladıkları akideden kıpkırmızı bir hâlde geçiyorlardı. - Yahya Kemal Beyatlı
Deyimler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "akide" maddesi