akide
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
[a·ki:·de]
Köken[düzenle]
Ad[düzenle]
akide (belirtme hâli akideyi, çoğulu akideler) -si
- (din) bir şeye inanarak bağlanış, inanç, iman, itikat
- Ahmet Bey, dedi, kim olduğunuzu, akidenizi, kasabada, köylerde ne gibi faaliyet gösterdiğinizi biliyorum. - Nazım Hikmet
- şekerin kaynatılarak katılaşması yolu ile yapılan, renkli ve kokulu, ağızda güç eriyen şeker, akide şekeri:
- Ağızları ve elleri yaladıkları akideden kıpkırmızı bir hâlde geçiyorlardı. - Yahya Kemal Beyatlı
Deyimler[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumuna göre "akide" maddesi