afaki

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi آفاقی‎ (âfâkî), Arapça آفَاقِيّ‎ (ʾāfāḳiyy)

Ön ad

afaki (karşılaştırma daha afaki, üstünlük en afaki)

1. gereksiz, önemsiz

   Biraz afaki sohbetten sonra oradan kalktık. - A. Rasim

2. kaynağa dayanmayan, hayalî

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "afaki" maddesi