acuze

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi عجوزه‎ (acûze), Arapça عَجُوزَة‎ (ʿacūze)

Ad

acuze (belirtme hâli acuzeyi, çoğulu acuzeler)

1. huysuz, yaşlı kadın

   Korkunç bir acuze onu kucaklamaya çalışıyordu. - Hüseyin Cahit Yalçın

Çekimleme

acuze adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		acuze	acuzeler
belirtme		acuzeyi	acuzeleri
yönelme		acuzeye	acuzelere
bulunma		acuzede	acuzelerde
ayrılma		acuzeden	acuzelerden
tamlayan		acuzenin	acuzelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	acuzem	acuzelerim
	belirtme	acuzemi	acuzelerimi
	yönelme	acuzeme	acuzelerime
	bulunma	acuzemde	acuzelerimde
	ayrılma	acuzemden	acuzelerimden
	tamlayan	acuzemin	acuzelerimin
2. tekil	yalın	acuzen	acuzelerin
	belirtme	acuzeni	acuzelerini
	yönelme	acuzene	acuzelerine
	bulunma	acuzende	acuzelerinde
	ayrılma	acuzenden	acuzelerinden
	tamlayan	acuzenin	acuzelerinin
3. tekil	yalın	acuzesi	acuzeleri
	belirtme	acuzesini	acuzelerini
	yönelme	acuzesine	acuzelerine
	bulunma	acuzesinde	acuzelerinde
	ayrılma	acuzesinden	acuzelerinden
	tamlayan	acuzesinin	acuzelerinin
1. çoğul	yalın	acuzemiz	acuzelerimiz
	belirtme	acuzemizi	acuzelerimizi
	yönelme	acuzemize	acuzelerimize
	bulunma	acuzemizde	acuzelerimizde
	ayrılma	acuzemizden	acuzelerimizden
	tamlayan	acuzemizin	acuzelerimizin
2. çoğul	yalın	acuzeniz	acuzeleriniz
	belirtme	acuzenizi	acuzelerinizi
	yönelme	acuzenize	acuzelerinize
	bulunma	acuzenizde	acuzelerinizde
	ayrılma	acuzenizden	acuzelerinizden
	tamlayan	acuzenizin	acuzelerinizin
3. çoğul	yalın	acuzesi acuzeleri
	belirtme	acuzesini acuzelerini
	yönelme	acuzesine acuzelerine
	bulunma	acuzesinde acuzelerinde
	ayrılma	acuzesinden acuzelerinden
	tamlayan	acuzesinin acuzelerinin

Çeviriler

çeviriler

• Felemenkçe: oude vrouw (nl), heks (nl)
• Fince: noita (fi)
• Kürtçe: cadû (ku), cazû (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "acuze" maddesi