Topraklılılık

Türkçe

Köken

Topraklılı + -lık

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /top.ˈɾac.lɯ.lɯ.ˈlɯc/
• Heceleme: Top‧rak‧lı‧lı‧lık

Özel ad

Topraklılılık (belirtme hâli Topraklılılık'ı)

1. Topraklı olma hâli.

Çekimleme

Topraklılılık adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Topraklılılık	—
belirtme		Topraklılılık'ı	—
yönelme		Topraklılılık'a	—
bulunma		Topraklılılık'ta	—
ayrılma		Topraklılılık'tan	—
tamlayan		Topraklılılık'ın	—
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Topraklılılık'ım	—
	belirtme	Topraklılılık'ımı	—
	yönelme	Topraklılılık'ıma	—
	bulunma	Topraklılılık'ımda	—
	ayrılma	Topraklılılık'ımdan	—
	tamlayan	Topraklılılık'ımın	—
2. tekil	yalın	Topraklılılık'ın	—
	belirtme	Topraklılılık'ını	—
	yönelme	Topraklılılık'ına	—
	bulunma	Topraklılılık'ında	—
	ayrılma	Topraklılılık'ından	—
	tamlayan	Topraklılılık'ının	—
3. tekil	yalın	Topraklılılık'ı	—
	belirtme	Topraklılılık'ıyı	—
	yönelme	Topraklılılık'ıya	—
	bulunma	Topraklılılık'ıda	—
	ayrılma	Topraklılılık'ıdan	—
	tamlayan	Topraklılılık'ının	—
1. çoğul	yalın	Topraklılılık'ımız	—
	belirtme	Topraklılılık'ımızı	—
	yönelme	Topraklılılık'ımıza	—
	bulunma	Topraklılılık'ımızda	—
	ayrılma	Topraklılılık'ımızdan	—
	tamlayan	Topraklılılık'ımızın	—
2. çoğul	yalın	Topraklılılık'ınız	—
	belirtme	Topraklılılık'ınızı	—
	yönelme	Topraklılılık'ınıza	—
	bulunma	Topraklılılık'ınızda	—
	ayrılma	Topraklılılık'ınızdan	—
	tamlayan	Topraklılılık'ınızın	—
3. çoğul	yalın	Topraklılılık'ı —
	belirtme	Topraklılılık'ıyı —
	yönelme	Topraklılılık'ıya —
	bulunma	Topraklılılık'ıda —
	ayrılma	Topraklılılık'ıdan —
	tamlayan	Topraklılılık'ının —

Üst kavramlar

• Bismilli; Ercişli; İdilli; Karataşlı; Karisalılı; Tarsuslu