Osman
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi عثمان, Arapça عُثْمَان (ʿus̱mān).
Söyleniş
[değiştir]Özel ad
[değiştir]Osman (belirtme hâli Osman'ı)
- Bir erkek ismi.
Çekimleme
[değiştir]Osman adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Osman | — | |
| belirtme | Osman'ı | — | |
| yönelme | Osman'a | — | |
| bulunma | Osman'da | — | |
| ayrılma | Osman'dan | — | |
| tamlayan | Osman'ın | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Osman'ım | — |
| belirtme | Osman'ımı | — | |
| yönelme | Osman'ıma | — | |
| bulunma | Osman'ımda | — | |
| ayrılma | Osman'ımdan | — | |
| tamlayan | Osman'ımın | — | |
| 2. tekil | yalın | Osman'ın | — |
| belirtme | Osman'ını | — | |
| yönelme | Osman'ına | — | |
| bulunma | Osman'ında | — | |
| ayrılma | Osman'ından | — | |
| tamlayan | Osman'ının | — | |
| 3. tekil | yalın | Osman'ı | — |
| belirtme | Osman'ını | — | |
| yönelme | Osman'ına | — | |
| bulunma | Osman'ında | — | |
| ayrılma | Osman'ından | — | |
| tamlayan | Osman'ının | — | |
| 1. çoğul | yalın | Osman'ımız | — |
| belirtme | Osman'ımızı | — | |
| yönelme | Osman'ımıza | — | |
| bulunma | Osman'ımızda | — | |
| ayrılma | Osman'ımızdan | — | |
| tamlayan | Osman'ımızın | — | |
| 2. çoğul | yalın | Osman'ınız | — |
| belirtme | Osman'ınızı | — | |
| yönelme | Osman'ınıza | — | |
| bulunma | Osman'ınızda | — | |
| ayrılma | Osman'ınızdan | — | |
| tamlayan | Osman'ınızın | — | |
| 3. çoğul | yalın | Osman'ı | — |
| belirtme | Osman'ını | — | |
| yönelme | Osman'ına | — | |
| bulunma | Osman'ında | — | |
| ayrılma | Osman'ından | — | |
| tamlayan | Osman'ının | — | |
Kelime birliktelikleri
[değiştir]Türetilmiş kavramlar
[değiştir]Çekimleme
[değiştir]Kaynakça
[değiştir]- Nişanyan Adlar'da: Osman maddesi